Con emoción chegábamos ó último concerto: cantas horas de ensaio, probas de son, de luces,...e hoxe todo acaba. Durante esta semana o auditorio acolleu a nenos e nenas de varios colexios de Ferrol e Ferrolterra, mais o sábado era o día para que asistira todo o que quixese disfrutar co conto de Prokofiev ; e así foi: nenos de tódolas idades (dende os máis pequeniños que tiñan só un ano) ata os que van deixando atrás a súa nenez pasando a ser xa mozos e mozas...nais e pais, amig@s, familiares e compañeir@s...
Mágoa que o noso auditorio non permitise que tódolos presentes puidesen entrar; tódolos nenos e nenas participaron coa súa presencia no concerto, mais houbo quen tivo que conformarse con esperar ós máis pequenos fóra vendo na televisión do recibidor o espectáculo.
Neste concerto había nenos e nenas máis pequenos que nos anteriores; o que fixo que en ocasións fora inevitable que expresasen as súas opinións: en canto sae en pantalla a animación do pato, un neno, moi ledo de identificar o animal, non pode parar: "cuak, cuak,cuak,...". "Pero, onde está o lobo?", "que gato!"...E unha morea de comentarios froito da ilusión.
Como saberedes os lectores deste blog, probablemente @s mesm@s que estivéchedes con nós nos concertos, nesta versión de Pedro e o Lobo propuxemos un novo final. Prokofiev escribiu o conto hai case 75 anos, e nese tempo o noso ecosistema cambiou moito. En Galicia os lobos están en perigo de extinción, polo que non podíamos consentir a crueldade dos cazadores co lobo. Así que o lobo vive ceibe nun espazo natural marabilloso: as Fragas do Eume.
Por un momento, un dos nenos do público soñou con ver o lobo. Preguntaba Lan: "E se queredes ver ó lobo, sabedes onde o podedes atopar? Pois non moi lonxe de eiquí..."Ó que engadiu ese neno adentrado no conto: "no Cantón!". Para os ferrolan@s, é o Cantón de Molíns, unha zona de paseo no Centro da cidade.
O último concerto...polo momento, o último concerto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario